සම්ප්‍රදායික චීන අක්ෂර

සම්ප්‍රදායික චීන අක්ෂර (සම්ප්‍රදායික චීන: 正體字/繁體字; සරල චීන: 正体字/繁体字; පින්යින්: Zhèngtǐzì/Fántǐzì) ‍යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ 1946න් පසුව හඳුන්වා දුන් නව අක්ෂර හෝ සංශෝධිත අක්ෂර කිසිවක් ඇතුළත් නොවන චීන අක්ෂර කාණ්ඩයකි. මේවා බොහෝවිට , සහ වල හෝ තුළ භාවිතා වන සම්මත අක්ෂර කට්ටලවල අක්ෂර වේ. සම්ප්‍රදායික චීන අක්ෂරවල නූතන හැඩයන් මුලින්ම දක්නට ලැබෙන්නේ හන් රාජවංශ සමයේ ය. මේවා 5වන සියවසේ සිට වඩා වැඩි හෝ මඳ වශයෙන් ස්ථාවරව පැවතිණි ( සමයේ.)

සම්ප්‍රදායික චීන
වර්ගය
භාෂා	චීන
කාල වකවානුව	ක්‍රි.ව. 5වන සියවසේ සිට
මාතෘ ක්‍රම	සම්ප්‍රදායික චීන
දූහිතෲ ක්‍රම	සරල චීන කන්ජි හන්ජා
දිශානතිය	Varies
ISO 15924	Hant, 502
මෙම ලිපියෙහි IPA ෆෝනටික සංකේත ඇතුළත් වෙයි. නිසි නොමැති විට, සංකේත වෙනුවට ඔබට දර්ශනය විය හැක.

[繁 අක්ෂරය (පින්යින්: fán) අර්ථය "සංකීර්ණ (චීන අක්ෂර)."] Error: {{Lang}}: text has italic markup ()

මේවාත් බලන්න

• සරල චීන අක්ෂර
• හන්ජා
• කන්ජි
• (旧字体 හෝ 舊字體 - ජපන් සම්ප්‍රදායික අක්ෂර)

සටහන් සහ ආශ්‍රේයයන්